[align=center][align=center][align=center]
Eğitim Felsefesinde Eğitimin Felsefi Amacı Nedir? Ne Değildir?
Eğitim, her felsefi sistem ve psikolojik yaklaşıma bağlı olarak değişik şekillerde tanımlanmıştır. Bu tanımların pek çoğu eğitime bir amaç yüklemiştir. İdealistler eğitimi, bireyi Tanrıya ulaştırma süreci için yapılan etkinlikler; realistler, insanı toplumun başat değerlerine göre yetiştirme süreci; Marksistler çelişkiyi en aza indirip üretimde bulunma süreci; pragmatistler, yaşantılar yoluyla kişi de istendik davranış değişikliği oluşturma süreci; varoluşçular, bireysel deneyimi ve bireyin biricikliğini insan doğasını anlamanın temeli olarak tanımlamışlardır. Eğitim felsefelerinin temel ilkeleri incelendiğinde de, eğitimin amaçlarının nasıl bir değişme içinde olduğu görülmektedir. Daimicilik akımına göre eğitim, herkes için aynı, akılcı, hayata hazırlık ve temel disiplinler temelli olarak görülürken; Esasicilik akımı tarafından sıkı çalışma, konu alanını özümsenmesi, tarihin süzgecinden geçmiş temel bilgilere vurgu ve öğretmenin merkezde olması şeklinde anlaşılmıştır. İlerlemecilik akımı ise, çocuğun ilgi ve yeteneklerine, demokrasiye ve iş birliği yaparak problem çözmeye ağırlık verilmektedir. Yeniden kurmacılık akımında ise, davranış bilimlerinin verilerinin kullanılması, eğitimin bir sosyal reform hareketi olduğu ve aynı zamanda eğitimin sosyal ve kültürel güçler tarafından şekillendirildiği kabul edilmektedir. Herkesi aynı olarak gören, disiplinleri ve öğretmeni merkeze koyan eğitim anlayışından bireysel farklılıklara, demokratik yöntemlere vurgu yapan bir anlayışa doğru gidiş görülmektedir. Özetlemek gerekirse, insanların davranışlarından, değerlerinden, çağın hayat felsefesinden etkilenen eğitim kurumlarının amaçlarının ve işleyişinin de değiştiği görülmektedir.
[align=center]
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
[/align][/align][/align]
Eğitim Felsefesinde Eğitimin Felsefi Amacı Nedir? Ne Değildir?
Eğitim, her felsefi sistem ve psikolojik yaklaşıma bağlı olarak değişik şekillerde tanımlanmıştır. Bu tanımların pek çoğu eğitime bir amaç yüklemiştir. İdealistler eğitimi, bireyi Tanrıya ulaştırma süreci için yapılan etkinlikler; realistler, insanı toplumun başat değerlerine göre yetiştirme süreci; Marksistler çelişkiyi en aza indirip üretimde bulunma süreci; pragmatistler, yaşantılar yoluyla kişi de istendik davranış değişikliği oluşturma süreci; varoluşçular, bireysel deneyimi ve bireyin biricikliğini insan doğasını anlamanın temeli olarak tanımlamışlardır. Eğitim felsefelerinin temel ilkeleri incelendiğinde de, eğitimin amaçlarının nasıl bir değişme içinde olduğu görülmektedir. Daimicilik akımına göre eğitim, herkes için aynı, akılcı, hayata hazırlık ve temel disiplinler temelli olarak görülürken; Esasicilik akımı tarafından sıkı çalışma, konu alanını özümsenmesi, tarihin süzgecinden geçmiş temel bilgilere vurgu ve öğretmenin merkezde olması şeklinde anlaşılmıştır. İlerlemecilik akımı ise, çocuğun ilgi ve yeteneklerine, demokrasiye ve iş birliği yaparak problem çözmeye ağırlık verilmektedir. Yeniden kurmacılık akımında ise, davranış bilimlerinin verilerinin kullanılması, eğitimin bir sosyal reform hareketi olduğu ve aynı zamanda eğitimin sosyal ve kültürel güçler tarafından şekillendirildiği kabul edilmektedir. Herkesi aynı olarak gören, disiplinleri ve öğretmeni merkeze koyan eğitim anlayışından bireysel farklılıklara, demokratik yöntemlere vurgu yapan bir anlayışa doğru gidiş görülmektedir. Özetlemek gerekirse, insanların davranışlarından, değerlerinden, çağın hayat felsefesinden etkilenen eğitim kurumlarının amaçlarının ve işleyişinin de değiştiği görülmektedir.
[align=center]
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
[/align]
