Başka ne anlatsam ayıp olur esen lodosa.
Ciğerlerime esen kumun dolsa, bursam.
Beni yalnızca maneviyatın umursar.
Gözlere görmek ayıp kusursan.
Söz veremem ama yemin ederim,
Seni takibim ebedi, seni takip edebim.
Sen değilsin sebebi, kadın değil ne de bir.
Artık, anlaşılmaz iç sesimin ne dediği.
Bir yıldız olmayı herkes ister.
Bense bir yıldız bulmayı, gönülden, içten.
Farklı lezzetler bulmayı hep aynı pirinçte,
Sana sevinmeyi, ölmeyi sevinçten.
Demişken; sen demişken aşkta denir.
En azından akla gelir, göz yaşında sakla beni.
Boğulmadan karaya çıkar, yakma beni.
Toprak yumuşaktır ama ayak da serttir.
Elimizde olmayanlar var yüreğimizde,
Hatırlarız, kararsızken dün ne yediğimizde.
Boğuluyoruz toplu halde dünya denizinde.
Şahidim! en güvendiklerin kıyıya gelir izler.
Öyle bir topluluktur insan.
Birini sana getirmez kadrajında olsa bin sal.
Denizde kedi, karada timsah.
Bana yüzmeyip göz yaşı döküyorsun, insaf!
Yapma, yapmacık olma.
Yaralarımdan giriyorsun yapma, çık oradan!
Bir insan değişemez bu kadar, sonradan.
Zaafıma oynuyorsun bu apaçık ortada.
Bana gelen yolu yalnız yürüme diye,
Bir şiir yazar sana anlatırım bin yer.
Eşlik eder kalem sana kağıt seni dinler.
Biraz ben bulaşır belki parmağına kalemimden.
Ben olmasam da benden izler taşır an.
Böylelikle bana gelişinin tek bir anını kaçırmam.
Aklım sen elin her şeye ulaşır san,
Sonun gelir kalbimdeki yangına ulaşırsan.
Hücrelerime kadar vuruyor sıcak sızın,
Sanki barutsuz savaşların birinde bıçaksızım.
Atalarım kafkasın yiğitlerinden,
Ben sana gelecek güçte bile değilim kıpçak kızı.
Bir destan olur coğrafyanı başına yıkar öyküm.
Ne soylu kalır ne burjuva ne bir garip köylü.
Bir yıkım ki; istemeden,
En acımasızı, en büyüğü, duyduğun, gördüğün.
İçlerinden bir tek seni yaşatır hırsım,
Seni de elimden kaçırmayı başarır hırsız!
Öyküyü yalan yanlış anlatır,
Ben katil, sen kahraman olarak hatırlanırsın.
Kalbi kırık onca adamdan kurulmuş ordum
Her birinin sînesinde aşka bir can borcu.
Ölmek varken öldürmek aşk uğruna kolaydır,
Katil olmak kahraman olmaktan zordur.
Ama bir seçim yapmam gerekirse olurum
Seni hayatta tutmak yeterli düşünmeden sonunu
Burnumdan derin bir hırs solurum
Aman dilemem, yol vermez olurum.
Herkesin rüyalara daldığı şu saatlerde,
Seni sevmeye devam eden nöbetçi bir aşığım.
Beynim haykırıyor uyku diye hararetle!
Kalbimi dinliyorum beynime karşı çıkmaya alışığım.
Gecenin körü, bir tek seni görür.
Rüzgarın yönü seni bulacak dönüp.
Sana sürerdim atımı lafla ensesini dövüp,
Ama kavuşmamız kesin değil öngörü.
Yine de aşka değer, ölmeye de.
Gelmiyorsun ölmeye de gömmeye de.
Bir tutam mazimizi gömme yeter.
Aşık yanmış, gömleğe ne!
Gemi limandan ayrılmış, ipe ne!
Ne zararı dokunur savaşın sipere?
Yaşamda bir kere, ölüm de bir kere.
Seninle ipte de yürürüm ipe de!
Ciğerlerime esen kumun dolsa, bursam.
Beni yalnızca maneviyatın umursar.
Gözlere görmek ayıp kusursan.
Söz veremem ama yemin ederim,
Seni takibim ebedi, seni takip edebim.
Sen değilsin sebebi, kadın değil ne de bir.
Artık, anlaşılmaz iç sesimin ne dediği.
Bir yıldız olmayı herkes ister.
Bense bir yıldız bulmayı, gönülden, içten.
Farklı lezzetler bulmayı hep aynı pirinçte,
Sana sevinmeyi, ölmeyi sevinçten.
Demişken; sen demişken aşkta denir.
En azından akla gelir, göz yaşında sakla beni.
Boğulmadan karaya çıkar, yakma beni.
Toprak yumuşaktır ama ayak da serttir.
Elimizde olmayanlar var yüreğimizde,
Hatırlarız, kararsızken dün ne yediğimizde.
Boğuluyoruz toplu halde dünya denizinde.
Şahidim! en güvendiklerin kıyıya gelir izler.
Öyle bir topluluktur insan.
Birini sana getirmez kadrajında olsa bin sal.
Denizde kedi, karada timsah.
Bana yüzmeyip göz yaşı döküyorsun, insaf!
Yapma, yapmacık olma.
Yaralarımdan giriyorsun yapma, çık oradan!
Bir insan değişemez bu kadar, sonradan.
Zaafıma oynuyorsun bu apaçık ortada.
Bana gelen yolu yalnız yürüme diye,
Bir şiir yazar sana anlatırım bin yer.
Eşlik eder kalem sana kağıt seni dinler.
Biraz ben bulaşır belki parmağına kalemimden.
Ben olmasam da benden izler taşır an.
Böylelikle bana gelişinin tek bir anını kaçırmam.
Aklım sen elin her şeye ulaşır san,
Sonun gelir kalbimdeki yangına ulaşırsan.
Hücrelerime kadar vuruyor sıcak sızın,
Sanki barutsuz savaşların birinde bıçaksızım.
Atalarım kafkasın yiğitlerinden,
Ben sana gelecek güçte bile değilim kıpçak kızı.
Bir destan olur coğrafyanı başına yıkar öyküm.
Ne soylu kalır ne burjuva ne bir garip köylü.
Bir yıkım ki; istemeden,
En acımasızı, en büyüğü, duyduğun, gördüğün.
İçlerinden bir tek seni yaşatır hırsım,
Seni de elimden kaçırmayı başarır hırsız!
Öyküyü yalan yanlış anlatır,
Ben katil, sen kahraman olarak hatırlanırsın.
Kalbi kırık onca adamdan kurulmuş ordum
Her birinin sînesinde aşka bir can borcu.
Ölmek varken öldürmek aşk uğruna kolaydır,
Katil olmak kahraman olmaktan zordur.
Ama bir seçim yapmam gerekirse olurum
Seni hayatta tutmak yeterli düşünmeden sonunu
Burnumdan derin bir hırs solurum
Aman dilemem, yol vermez olurum.
Herkesin rüyalara daldığı şu saatlerde,
Seni sevmeye devam eden nöbetçi bir aşığım.
Beynim haykırıyor uyku diye hararetle!
Kalbimi dinliyorum beynime karşı çıkmaya alışığım.
Gecenin körü, bir tek seni görür.
Rüzgarın yönü seni bulacak dönüp.
Sana sürerdim atımı lafla ensesini dövüp,
Ama kavuşmamız kesin değil öngörü.
Yine de aşka değer, ölmeye de.
Gelmiyorsun ölmeye de gömmeye de.
Bir tutam mazimizi gömme yeter.
Aşık yanmış, gömleğe ne!
Gemi limandan ayrılmış, ipe ne!
Ne zararı dokunur savaşın sipere?
Yaşamda bir kere, ölüm de bir kere.
Seninle ipte de yürürüm ipe de!
